اعتقاد به موعود اعتقاد مشترک میان تمام ادیان
در همه ادیان الهی هم تقریباً – حالا تا آنجائی که ما اطلاع داریم – یک چیزی که لبّ و معنای حقیقی آن همان مهدویت است، وجود دارد، منتها به شکلهای تحریف شده، به شکلهای مبهم، بدون اینکه درست روشن باشد که چه میخواهند بگویند. (بیانات در دیدار اساتید و فارغالتحصیلان تخصصی مهدویت ۱۸/۴/۱۳۹۰)
تفاوت اعتقاد به مهدویت، میان شیعه و دیگر مذاهب اسلامی
فقط مردم شيعه نيستند كه منتظر مهدى موعود (سلاماللَّهعليه) هستند، بلكه انتظار منجى و مهدى، متعلق به همهى مسلمانهاست. فرق شيعه با ديگران اين است كه شيعيان آن منجى را با نام و نشان، با خصوصيات گوناگون مىشناسند؛ اما ديگر مسلمانان كه به منجى هم معتقدند، منجى را نمىشناسند؛ تفاوت، اينجاست؛ والّا اصل مهدويت مورد اتفاق همهى مسلمانهاست. شيعه با خبر مسلّم و قطعى خود، منجى را با نام، با نشان، با خصوصيات، با تاريخ تولد، مىشناسد. خصوصيت اعتقاد ما شيعيان اين است كه اين حقيقت را در مذهب تشيع از شكل يك آرزو، از شكل يك امر ذهنى محض، به صورت يك واقعيت موجود تبديل كرده است. حقيقت اين است كه شيعيان وقتى منتظر مهدى موعودند، منتظر آن دست نجاتبخش هستند و در عالم ذهنيات غوطه نميخورند؛ يك واقعيتى را جستجو ميكنند كه اين واقعيت وجود دارد. حجت خدا در بين مردم زنده است؛ موجود است؛ با مردم زندگى ميكند؛ مردم را مىبيند؛ با آنهاست؛ دردهاى آنها، آلام آنها را حس ميكند. انسانها هم، آنهائى كه سعادتمند باشند، ظرفيت داشته باشند، در مواقعى به طور ناشناس او را زيارت ميكنند. او وجود دارد؛ يك انسان واقعى، مشخص، با نام معين، با پدر و مادر مشخص و در ميان مردم است و با آنها زندگى ميكند. اين، خصوصيتِ عقيدة ما شيعيان است…
آنهائى هم كه از مذاهب ديگر اين عقيده را قبول ندارند، هيچوقت نتوانستند دليلى كه عقلپسند باشد بر رد اين فكر و اين واقعيت، اقامه كنند. همهى ادلهى روشن و راسخ كه بسيارى از اهل سنت هم آن را تصديق كردهاند، به طور قطع و يقين از وجود اين انسان والا، اين حجت خدا، اين حقيقت روشن و تابناك – با همين خصوصياتى كه من و شما ميشناسيم – حكايت ميكند و شما در بسيارى از منابع غير شيعه هم اين را مشاهده ميكنيد.
فرزند مبارك پاكنهاد امام حسن عسكرى (عليه الصّلاة و السّلام)، تاريخ ولادتش معلوم است، مرتبطينش معلومند، معجزاتش مشخص است و خدا به او عمر طولانى داده است و ميدهد. و اين است تجسّد آن آرزوى بزرگ همهى امم عالم، همهى قبائل، همهى اديان، همهى نژادها، در همهى دورهها. اين، خصوصيت مذهب شيعه در بارهى اين مسئلهى مهم است. (سخنراني در روز نيمهي شعبان ۲۷/۰۵/۱۳۸۷)
ثبت دیدگاه