زمستان دارد کوله بارش را میبندد و بهار، آمدنش را به وسیله ی مصادف شدنش با ماه رجب نوید میدهد…
اما امسال اسفندش نیز فرق دارد
فروشندگانی می بینیم که بیشتر از همه، ایام سال را میشمردند تا به بهار نزدیک شوند، خسته و نگران با چشمانی مضطرب پشت پیشخوان ها نشسته اند.
امسال چه خبر است؟! صدای بهانهی دخترکان که در وسط پاساژ پا برزمین میکوبند و با غیظی شیرین «من میخواهم» هایشان را محکم میگویند، نمیآید.
چه اتفاقی افتاده که همه هراسان از هم میگریزند؟! حتی نگاههایشان را نیز از هم میدزدند و با شتاب به سمت مقصد پیش میروند تا قبل از مبتلا شدن به خانهی امن برسند.
ویروس کرونا با نگاه که منتقل نمی شود! چرا محبت نگاههایمان را این روزها از همدیگر دریغ میکنیم؟؟
بله… من نیز قبول دارم که خود خداوند اسبابی در دنیا مقدر کرده و ما باید پایبند قوانین باشیم.
حرف من این است که مگر قبل از این ویروس تازه وارد، ما هیچ بیماری دیگر یا ویروس دیگر نداشتیم که تازه یادمان بیاید نظافت جزئی از ایمان است؟! بیشتر از آن وسواس است، کمتر از آن تفریط…
بیشتر بخوانید:
امروز است که نسبت ما با انسانیت مشخص می شود. آیا دست از پا افتاده ای را میگیریم یا از ترس جان با سرفه ای میگریزیم؟
خود ویروس با بی زبانی می گوید من آنقدرها هم که فکر می کنی قوی نیستم! تا در جانت ننشسته ام که اصلا خطری برایت ندارم، اگر تازه راه ورودی هم بیابم به راحتی مرا شکست میدهی اگر محکم و قوی باشی…
زمستان دارد کوله بارش را میبندد و این روزها و این واقعه ها، فاصله و رابطه مان را با کتاب هستی بخش «قرآن» به رخمان می کشد…
مگر می شود اطمینان و آرامش قلب را ذکر او دانست، آنگاه نام ویروسی جدید رنگ رخساره را زرد کند؟!
مگر امکان دارد آیه ۵۹ سورهی انعام «وعنده مفاتح الغیب لا یعلمها الا هو و یعلم ما فی البر و البحر و ما تسقط من ورقه الا یعلمها» رابا طمأنینه تلاوت کنی، آن وقت ایمان برخاسته از باور قلبیِ: «یک برگ بدون اذن پروردگار از درخت بر زمین نمیافتد»، روحمان را تازگی ونشاط نبخشد…
مگر قبل از این مهمان ناخوانده، ما همیشه و هر زمان در صحت و سلامتی بوده ایم؟! که امروز بخواهیم زنگ زندگی را خاموش کنیم و متوقف شویم؟؟
ما مردمان ناسپاسی نیستیم که این همه عمر با عزت وسلامتی را با آمدن ویروسی کوچک به فراموشی بسپاریم.
اگر مقدر شده باشد این سفر کوتاه پایان یابد و به منزل حقیقی برسیم آیا قدرتی هست که درمقابل قدرت لایزال الهی بایستد و مانع شود؟!
روزانه دفتر زندگی چند نفر در دنیا بسته می شود، آیا تمام آنها با کرونا ویروس، دنیا را وداع گفته اند؟؟
درمقابل، اگر خداوند اراده کرده باشد ملتی زنده وعزیز باشد، آیا قدرتی هست که نگذارد؟؟
دشمن ما را از چه میترساند؟ از مرگ؟؟؟
حال که در جبههی جنگ سرد مقابل همت و ارادهی ما کم آورده و میان مردم دنیا سرافکنده شده، به دنبال انتقام، بزدلی و ناتوانی اش را به کمال رسانده.
خود را در پشت ویروسی کوچک به نام کرونا پنهان کرده و آن را آنقدر بزرگ جلوه داده تا شکسته و مایوس در لاک تنهایی خویش فرو رویم.
تا بازارهایمان در سرمای اقتصاد، یخ بزند.
آنگاه از پشت وهم و خیالی که خود ساخته بیرون بیاید وضربهی آخر را بزند.
اما زهی خیال باطل! هر خدعه ای که به کار گیرد، در واقع زمان پایان عمر خود را به تعجیل میاندازد.
و مکروا و مکر الله و الله خیر الماکرین – آیه ۵۴سورهی آل عمران
زمستان دارد کوله بارش را میبندد و ما با مراعات نکات بهداشتی و عدم ترس زیاد و بی مورد، کرونا ویروس را شکست خواهیم داد إن شاءالله
به قلم: فنای مقرب
در سایت های دیگر:
ثبت دیدگاه