شبهه ۱۰: آیا ولایت فقیه در روایات اثبات شده است؟
یکی دیگر از راههای اثبات ولایت فقیه، رجوع به روایات معصومین(علیهم السلام) است؛ چرا که آنان خود از جانب خدا به عنوان پیشوایان ما روی زمین قرار داده شدهاند و مسئولیت هدایت و روشنگری ما را به عهده دارند. بنابراین استدلال به روایات آنان خالی از لطف نیست.
یکی از روایاتی که در اثبات ولایت فقیه به آن تمسک میجویند، مقبوله عمر بن حنظله است.
مقبوله عمر بن حنظله
عمربن حنظله می گوید: از امام صادق(علیه السلام) پرسیدم: دو تن از دوستان ما، در دین یا میراث اختلاف داشتند به نزد سلطان و یا قاضی بردند و از آنان خواستند که بین آن دو حکم کنند، آیا این کار رواست؟ امام فرمود: هرکس داوری از آنها بخواهد، چه حق باشد وچه باطل، در حقیقت از طاغوت دادخواهی کرده و هرچه را به حکم آنان باز ستاند، حرام است، هرچند حق وی باشد…پرسیدم: پس چه باید بکنند؟ فرمود: باید بنگرند که از شما چه کسی حدیث ما را روایت کرده، حلال و حرام ما را شناخته است. پس رضا دهد و خوشنود شود به داوری او، که من نیز او را حاکم بر شما قرار دادم.
بیشتر بخوانید:
امام خمینی(رحمة الله علیه) برای اثبات ولایت فقیه اینگونه به این روایت استدلال کردهاند که اولاً امام صادق(علیه السلام) شیعیان را در تمام زمینهها از رجوع به طاغوت منع کردهاند. دوماً منظور از واژهی «حاکما» در روایت، حاکمی است که بر سرتاسر حکومت اسلامی حکم میکند؛ وگرنه از واژهی «قاضیا» استفاده میکردند. سوماً ویژگیها و شرایطی که امام برای حاکم ذکر میکنند، بر فقها تطبیق میکند. بنابراین امام صادق(علیه السلام) فقها را حاکم بر مردم قرار دادهاند.
نکتهی دیگری که امام راحل(علیه السلام) در رابطه با این روایت میفرمایند، در خصوص سند آن است: «این روایت از واضحات است و در سند و دلالتش وسوسهای نیست. جای تردید نیست که امام(علیه السلام) فقها را برای حکومت و قضاوت تعیین فرموده است؛ بر عموم مسلمانان لازم است که از این فرمان امام(علیه السلام) اطاعت نمایند.»
برگرفته از: پایگاه اطلاع رسانی حوزه
ثبت دیدگاه