روز ولادت حضرت مهدى موعود ارواحنافداه، يك عيد حقيقى براى همه افراد بشر و آن كسانى است كه ستمى كشيده‌اند، رنجى برده‌اند، دلشان سوخته است، اشكى ريخته‌اند، انتظارى كشيده‌اند و يا با مشاهده ناملايمات در طول حيات خود و در هر نقطه‌اى از عالم – و حتّى در هر نقطه‌اى از تاريخ – مصيبتى تحمل كرده‌اند. همه آنها در مثل چنين روزى و به ياد امروز، احساس شادمانى و اميد و نشاط كرده‌اند.
اين ولادت بزرگ و اين حقيقت عظيم، متعلّق به يك ملت و يك زمان خاص نيست؛ بلكه متعلق به بشرّيت است. اين «ميثاق اللَّه الّذى أخذه و وكَّده»(الاحتجاج، ج۲، ص۴۹۳ و مفاتیح الجنان، زیارت آل یس)، ميثاق خدا با انسان است. «وعد اللَّه الذى ضمنه» (همان)؛ اين، وعده خداست كه تحقّق آن را ضمانت كرده است.
همه انسانهاى طول تاريخ، نسبت به اين پديده عظيم و شگفت‌آور، احساس نياز معنوى و قلبى كرده‌اند؛ چون تاريخ، از اوّل تا امروز و از امروز تا لحظه‌ى طلوع آن خورشيد جهان تاب، با ظلم و بدى و پليدى آميخته بوده است. همه كسانى كه از ظلمى رنج برده اند – چه آنهايى كه به خودشان ظلم شده است و رنج برده اند و چه آنهايى كه به ستمكشىِ ديگران نگاه كرده‌اند و رنج برده اند – با ياد ولادت اين منجىِ عظيم تاريخ و بشر، در دلشان اميدى به وجود مى‌آيد.
(بيانات در روز ميلاد پربركت حضرت ولى عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ۱۷/۱۰/۱۳۷۴)
ثبت دیدگاه