به رود می اندیشم. چه با صلابت و خروشان پیش می رود و به قطره های آب که اگر نباشند رودی نیست که جریان یابد…
درست است که در یک نگاه قطره ای بیش نیستم…
اما آیه ۲۸۶ سوره بقره، نویدم می دهد: «لا یکلف الله نفسا الا وسعها»
حال که تکلیف است، باید رفت، باید انتخاب کرد. این مسیر انتخاب کردنی است.
اگر غیر از این بود به این اندازه حضور امام به تاخیر نمی افتاد.
اما نه! حضور من و تو است که تعیین می کند واقعه ها را…
پس بیا خود را به این رودی که به سمت ظهور می رود بسپاریم وباعث شویم ابهت و قدرت آن به اندازه ای باشد که هر مسیر ناهمواری را، هموار کند…
بیشتر بخوانید:
ما می توانیم حتی سدهای محکمی که دشمن بر سر راهمان قرار داده را با تک تک رای هایمان بشکنیم و از میان برداریم.
قطره تاثیر گذار است، باور داشته باشیم.
به قلم: فنای مقرب
پی نوشت:
مقام معظم رهبری حفظه الله: انتخابات مظهر هر سه باوری است که در امام وجود داشت و باید در ما وجود داشته باشد: مظهر خداباوری است، چون تکلیف است. وظیفه ی ما است، تکلیف ما است که در سرنوشت کشور دخالت کنیم؛ تک تک آحاد ملت این تکلیف را دارند. مظهر مردم باوری است، چون انتخابات مظهر اراده ی آحاد مردم است؛ مردمند که مسئولان کشور را به این وسیله انتخاب می کنند. مظهر خودباوری است، چون هر کسی که رأی در صندوق می اندازد احساس می کند که به سهم خود در سرنوشت کشور دخالت کرده است. به سهم خود تعیین کرده است؛ این چیز خیلی مهمی است. (۹۲/۳/۱۴)
ثبت دیدگاه