بهشت آل یاسین

در بهشت آل یاسین روحم را آزاد می گذارم تا معنای لذت را، حقیقی درک کند.
در هر بوستانی از عبارات، نسیم دلنوازی وجودم را سرشار از شوق و بی قراری برای لحظه ی دیدار می کند…
السلام علیک یا میثاق الله الذی اخذه و وکده…(۱)

معشوق من! عاشقانه هایم را بپذیر…

السلام علیک حین تقوم، السلام علیک حین تقعد، السلام علیک حین تقرء و تبین…‌(۲)

مولای من!
منِ خواب مانده در بین الطلوعین را قبل از قضاء شدن نماز، بیدار کردی
و با اینکه ذره ای کوچکم که خودم را در شلوغی ها گم کرده بودم، اما از من هم نگذشتی، نخواستی که از این فیض بزرگ بی بهره بمانم. و در خلوتی که روزگار برایم مهیا کرده، غبارهای آیینه ی دلم را زدودی که در هر تکه ی آن، تو رادیدم. تویی که عشقت، قلبم را روشنایی بخشیده…

من نسل زمانه ای هستم که طلوع فجر را رقم زده.
پدرانمان، روح حقیقت را به کلمه ی انتظار بخشیدند و در زیر علم پیر خمین به خوبی نقش خود را در صحنه ی هستی به تصویر کشیده و رنگ این صفحه را با خون خود حیات تازه ای دادند.

من، نسل این مردمانم.

در دادگاه تاریخ، چه بهانه ای خواهم داشت اگر من، بله همین من یک نفر، غافل از زنجیره ی اتصالی که به خورشید می رسد، به طلوع؛ سرگرم چراغ های چشمک زنی که دزد خوشبختی ام بر سر راهم گذاشته؛ بشوم؟!
چه پاسخی عالَم را قانع می کند تا زیر نگاه سنگینش خرد نشوم؟؟!!!
هیهات اگر من، ناسپاسی را به سرحد تمامش برسانم.

بیشتر بخوانید:

می ایستم امروز خدا را به تماشا

من منتظرم، طلوع خورشید نزدیک است… اگر لشکر، لشکر سیاهی و ظلمت، سد محکمی بین من و نور بسازد، این انتظار نیرویی در وجودم می جوشاند که هیچ قدرتی در عالم، توان مقابله با آن را نیست.
مولای من!
من، ننشسته ام تا بیایی… به سوی تو می دوم و نگاه و عنایت خاص تو، شوق و امید لحظه ی وصال را صد چندان می کند.

وَ سَعِدَ من أطاعکم…(۳)
آقای من!
بزرگی کن و زیر نامه ی سربازی ام، مهر تایید بزن؛ که من محتاج این پذیرفته شدنم… باشد که خون من گواه صدق من در شیدایی ام باشد….

به قلم: فنای مقرب

پی نوشت:

۱ و ۲: فرازهایی از زیارت آل یاسین

۳٫ فرازی از زیارت جامعه کبیره

مقام معظم رهبری حفظه الله: «اوّل سلامی عرض بکنیم خدمت حضرت بقیة‌الله (ارواحنا فداه):
اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا بَقیَّةَ‌اللهِ فی ارضه، السلام علیک یا میثاق الله الّذی اخذه و وکّده، السّلام علیک یا وعد الله الّذی ضمنه السّلام علیک ایها العلم المنصوب و العلم المصبوب و الغوث و الرّحمة الواسعة وعدا غیر مکذوب. سلام بر تو ای ذخیره‌ی الهی در زمین، بقیّةالله؛ سلام بر تو ای عهد و میثاق استوار خداوندی؛ سلام بر تو ای وعده‌ی تضمین‌شده‌ی پروردگار، ای پرچم بر‌افراشته، ای دانشِ ازآسمان‌فروبریده. دنباله‌ی این زیارت شریف آل‌یاسین، عاشقانه است: «السّلام علیک حین تقوم السّلام علیک حین تقعد السّلام علیک حین تقرأ و تبیّن» تا آخر.» ۹۹/۱/۲۱